انسداد مجاری ادرار، به حالتی گفته میشود که در آن، به دلیل برخی از انواع انسداد، ادرار شما نمیتواند از طریق میزنای، مثانه یا مجرای پیشاب جریان یابد (به صورت جزئی یا به صورت کامل). در این حالت، به جای جریان یافتن از کلیهها به مثانه، ادرار به سمت عقب رفته، رفلاکس میکند و به کلیهها برمیگردد.
میزنایها دو لوله هستند که ادرار را از هر کلیه به مثانهی شما میرسانند. انسداد مجاری ادراری میتواند باعث تورم کلیهها و بروز آسیبهایی به یک یا هر دو کلیه شود.
این عارضه میتواند مردان و زنان در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری همچنین میتواند در طول بارداری، در کودک متولد نشده وجود داشته باشد.
انسداد مجاری ادرار میتواند به دلایل متنوعی ایجاد شود. تراکم میتواند به کلیهها و میزنایهای شما آسیب وارد کند. انسدادهای موقتی یا دائمی در میزنای یا مجرای پیشاب، که ادرار از آنها خارجی میشود، میتواند ناشی از موارد زیر باشد:
اختلالات سیستم عصبی نیز میتوانند باعث انسداد مجاری ادرار شوند. این اتفاق زمانی میافتد که عصبهایی که مسئول کنترل مثانه هستند، به درستی عمل نکنند. استفاده از داروهای نوروژنیک برای کنترل مثانهی بسیار فعال نیز میتواند در برخی موارد باعث ایجاد انسداد مجاری ادرار شود.
ورم پروستات یک دلیل تکراری انسداد مجاری ادرار در مردان است. خانمهای باردار هم ممکن است برگشتن جریان ادرار را به دلیل وزن اضافی جنین که به مثانهی آنها فشار وارد میکند، تجربه کنند. با این حال، انسداد به دلیل بارداری، بسیار نادر است.
آغاز انسداد مجاری ادرار، میتواند بسیار سریع و حاد، یا آهسته و پیشرونده باشد. شما درد را در بخش میانی بدن یا یک یا هر دو طرف احساس میکنید. سطح و مکان درد از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و به این بستگی دارد که یک کلیه درگیر است یا هر دو.
تب، تهوع و استفراغ نیز از علائم شایع انسداد مجاری ادرار هستند. ممکن است در زمان به عقب رفتن ادرار و برگشتن آن به ارگانها، تورم یا حساسیت را در کلیهها احساس کنید.
تغییر در عادتهای تخلیهی ادرار هم میتواند انسداد در مجاری را نشان دهد. علائمی که باید به دنبال آنها باشید شامل:
اگر تنها یکی از کلیههای شما هم مسدود شده باشند، ممکن است با کاهش ادرار، نسبت به آن مقداری که انتظار دارید، مواجه شوید. معمولاً نیاز است که هر دو کلیه مسدود شوند تا خروجی ادرار تحت تأثیر قرار بگیرد.